Ιστορικά Κτίρια-Χώροι

Επιμέλεια κειμένων: Βάνα Μπεντεβή – Ιωάννα Δημουλά.

Κτίρια και τοποθεσίες με ιστορική σημασία

Τα σπίτια, μιας άλλης ακμάζουσας εποχής, ήταν αρχοντικά εξαιρετικής αρχιτεκτονικής. Η μορφή και τα χαρακτηριστικά της αρχιτεκτονικής των κτιρίων, σε συνάρτηση με την ιστορία τους και τις διαφοροποιήσεις των χρήσεων στο πέρασμα των χρόνων, μας γνωρίζουν την τοπική ιστορία και την εξέλιξη της πόλης του Αιγίου αλλά της ευρύτερης περιοχής της Αιγιάλειας.

Περπατώντας στο ιστορικό κέντρο του Αιγίου θα συναντήσετε τα πιο ενδιαφέροντα κτίρια αλλά και τόπους που σχετίζονται με γεγονότα που διαδραμάτισαν καθοριστικό ρόλο στην ιστορία, στην κοινωνική και οικονομική ζωή της πόλης. Στις διαδρομές σας στην ορεινή Αιγιάλεια θα συναντήσετε πανέμορφους οικισμούς και σημεία που έχουν ιδιαίτερα ιστορικό ενδιαφέρον.

Αρχοντικό Παναγιωτόπουλου

Το επιβλητικό αρχοντικό με τους τρεις ορόφους χτίστηκε σε σχέδια του Έλληνα αρχιτέκτονα Παναγιώτη Κάλκου το 1857, για να στεγάσει την εύπορη οικογένεια του μεγάλου σταφιδέμπορα Σωτήρη Παναγιωτόπουλου. Οι εργασίες για την ολοκλήρωσή του κράτησαν τρία ολόκληρα χρόνια για να αποτελέσουν σήμερα έναν θησαυρό για την πόλη. Στους τρεις ορόφους του θα σας οδηγήσει η μεγαλοπρεπής μαρμάρινη σκάλα στην είσοδό του. Στο “παλάτι” του Αιγίου θα αντικρύσετε εκπληκτικές οροφογραφίες και θαυμαστή διακόσμηση στους τοίχους από εξαιρετικούς Ιταλούς ζωγράφους. Τα μαρμάρινα μπαλκόνια του αποτελούν επίσης αυτούσια καλλιτεχνήματα.

Πολυτελή σκαλιστά μασίφ έπιπλα, έφερναν έναν παριζιάνικο αέρα στο χώρο, ενώ αγάλματα, βαρύτιμα χαλιά και άλλα αντικείμενα αξίας, το έκαναν να ξεχωρίζει. Το υψηλής αισθητικής οικοδόμημα ολοκλήρωνε μια μεγάλη αυλή με βουκαμβίλια στο πίσω μέρος. Από τα χρόνια της απόλυτης δόξας, έζησε στην συνέχεια την “εγκατάλειψη” από τα εγγόνια του Παναγιωτόπουλου. Το μεγάλο κόστος συντήρησης, οι φθορές από το άγγιγμα του χρόνου αλλά και οι σοβαρές πληγές από τους σεισμούς των τελευταίων ετών, υπήρξαν για τους κληρονόμους αβάσταχτο φορτίο. Ανέχτηκε λεηλασίες και ασέβεια για να περάσει τελικά στα χέρια του Δήμου Αιγιαλείας και να αποτελεί ένα σπουδαίο σημείο πολιτισμού για την πόλη, καθώς φιλοξενεί αξιόλογες περιοδικές εκθέσεις αλλά και άλλες πολιτιστικές εκδηλώσεις.

Πλατεία Υψηλών Αλωνίων

Το σημείο του Αιγίου με την ασυναγώνιστη θέα σε ολόκληρη την πόλη και τον Κορινθιακού κόλπου. Πράσινη και εξαιρετικά φροντισμένη θα σας ξεναγήσει στο Μνημείο του άγνωστου στρατιώτη, και στο διαχρονικό σύμβολό της, τον Πύργο των Υψηλών Αλωνίων.

Η πλατεία διαμορφώθηκε ανάμεσα στο 1920 με 1930 ενώ ο Πύργος κτίστηκε στις αρχές του 1900. Αποτελεί τον μικρότερο πύργο με Νέο-Γοτθικά παράθυρα και Νέο- Μεσαιωνική κατασκευή. Στις αρχές του αιώνα λειτουργούσε ως μετεωρολογικός σταθμός και στη συνέχεια ως καφενείο.

Ενταγμένος πλέον στη σύγχρονη ζωή της πόλης και μετά από μια μακρόχρονη αναζήτηση της ταυτότητας του, λειτουργεί ως χώρος συνάντησης και διασκέδασης. Οι παρεμβάσεις του έγιναν με αγάπη και σεβασμό, παίρνοντας από πάνω του όλη τη φθορά της εγκατάλειψης.

Άξιο λόγου είναι πως στην πλατεία ανακαλύφθηκαν και τάφοι από την Μυκηναϊκή εποχή.

Δημαρχείο Αιγίου

Νεοκλασικό οίκημα, κατασκευής του 1867 από τον πλούσιο έμπορο Αριστείδη Γεωργίου, φωνάζει την ταυτότητά του από μακριά. Τόσο, όσο πρέπει “στολισμένο” εξωτερικά, με μια διπλή σκάλα.

Δημοτική βιβλιοθήκη

Το Νεοκλασικό με την απλοϊκά πολυτελή διακόσμηση χτίστηκε την τελευταία δεκαετία του περασμένου αιώνα και αποτελεί γενναιόδωρη και συγκινητική δωρεά του πλούσιου έμπορου Ξενοφώντα Σταυρόπουλου, προκειμένου να στεγαστεί εκεί το πρώτο γυμνάσιο της πόλης. Σήμερα στο χώρο αυτό στεγάζεται η βιβλιοθήκη του Δήμου, της οποίας τα ράφια είναι γεμάτα από πλούσιο υλικό της Αχαϊκής βιβλιογραφίας.

Εδώ θα βρει κανείς ιστορικούς και λαογραφικούς θησαυρούς, βιβλία και εφημερίδες, τα περισσότερα δωρεές σημαντικών προσώπων της περιοχής, αλλά και σύγχρονες εκδόσεις. Η Δημοτική Βιβλιοθήκη του Αιγίου ανήκει στο δίκτυο βιβλιοθηκών της Εθνική Βιβλιοθήκης.

Χαρτοποιία Αιγίου

Το κτίριο φάντασμα που «στοιχείωνει» το λιμάνι Αιγίου υπήρξε ένα από τα σημαντικότερα εργοστάσια σε όλη την Ελλάδα και αναπτυξιακό κέντρο με ισχυρή οικονομική επιρροή στην ευρύτερη περιοχή.

Αν και πρόκειται για ένα επιβλητικό κτιριακό συγκρότημα, η λεηλατημένη, σχεδόν απαξιωμένη εικόνα του δεν θυμίζει σε τίποτα το ένδοξο παρελθόν του. Το εργοστάσιο λειτούργησε από το 1927, μέχρι τα οικονομικά προβλήματα που ξεκίνησαν το 1975 οδηγήσουν στο οριστικό κλείσιμο το 1991. Ενώ σύμφωνα με την ιστορία της νεότερης βιομηχανίας η χαρτοποιία του Αιγίου έζησε τη μεγαλύτερή της ανάπτυξη από το 1930 έως το 1960. Σχεδιάστηκε από Σουηδούς αρχιτέκτονες, ενώ το εργοστάσιο ήταν ένα από τα πιο σύγχρονα στον τομέα του, έχοντας τα πιο εξειδικευμένα τεχνολογικά μηχανήματα της εποχής.

Στους δαιδαλώδης χώρους του μοιάζει σαν να αντηχεί ακόμα ο ήχος από τις μηχανές, τα βήματα και οι φωνές των εργατών. Στέκει απόκοσμο, τρομακτικό κάποιες φορές, παραδομένο στη φθορά του χρόνου και τη μανία των ανθρώπων. Κάποτε γεμάτο ζωή, σήμερα απομεινάρι μιας άλλης εποχής. Ένα αστικό φάντασμα που εξακολουθεί να μαγεύει με την ιστορία και την χαμένη εποχή που εκπροσωπεί.

Ζητά απεγνωσμένα να ξυπνήσει από τον λήθαργό του, ακούει υποσχέσεις χρόνων ενώ θα μπορούσε να αποτελεί μνημείο ελληνικής βιομηχανικής κληρονομιάς, δείχνοντας στον επισκέπτη όλες τις φάσεις της παραγωγής του χαρτιού.

Περισσότερα…